سبک های معماری
معماری هنری فوق العاده است. و از دستاوردهای مهم انسان به شمار می آید. سبک های معماری با توجه به عوامل مختلفی شکل گرفتند. عواملی مثل فرهنگ ، عقیده ، تفاوت های بومی و ملیتی و ...
در قرن معاصر شاهد پیدایش انواع متعددی از سبک های معماری در جهان بودیم که موجب تغیر دید مردم نسبت به معماری ، طراحی فضاهای شهری و شهرسازی و همچنین سبک زندگی شده است.
سبک‌های معماری در واقع فرهنگ و هنر نسل های گذشته بشر را در خود نهفته اند و به شکل بناهای تاریخی در جهان برای آیندگان به جا مانده اند.
ما سعی کردیم تمام سبک های معماری مهم در جهان را در این مقاله به شما معرفی کنیم. و شما با مطالعه این مقاله متوجه خواهید شد هر سبک معماری چه ویژگی هایی دارد و به چه تکنولوژی ساخت‌وساز و فرهنگ زندگی هر منطقه در دوران تاریخی اشاره می کند.
انواع سبک های معماری
معماری کلاسیک
معماری کلاسیک (کلاسیسیسم) سالهای ۸۵۰ پیش از میلاد مسیح تا ۴۷۶ بعد از میلاد مسیح ، سبکی از معماریست که از معماری دوران کلاسیک روم و یونان برگرفته شده است. و حس قدرت، نظم و هماهنگی را به مخاطب القا می کند.بزرگان معماری در جهان، سبک معماری کلاسیک را مادر همه ی سبک‌های معماری می شناسند.شکوه و عظمت در معماری کلاسیک از ویژگی های بارز در این سبک است.
از شاخص‌ترین طراحی‌های معماری کلاسیک می توان به ساختمان‌ها و بناهای شهری در روم و یونان باستان اشاره کرد. که حتی با گذشت سالیان زیاد همچنان زیبایی خیره کننده‌ای دارند. اکثر این بناها در پایتخت کشورهای یونان و ایتالیا قرار دارند.
سبک‌های رنسانس، باروک، روکوکو، نئوکلاسیک، منریسم و پالادیانیسم از زیرمجموعه‌های معماری کلاسیک هستند و هر کدام خصوصیات منحصر به فرد خود را دارند.
تشخیص سبک معماری کلاسیک :
- بناهای بزرگ و وسیع
- استفاده از طرح‌های خمیده با گوشه های گرد در طراحی المان‌ها و حجم‌های اصلی ساختمان
- کنگره دار بودن ستون‌ها و جداره‌ها
- کنده کاری‌های دستی
- اسفاده از متعلقات زیاد زینتی در ساختمان
- انتقال حس شکوه و عظمت به محض مشاهده بنا
معماری رم شرقی
سبک معماری روم شرقی ( معماری بیزانتین یا معماری بیزانس ) نیز معروف است. سال ۳۳۰ میلادی تا ۱۴۵۳ میلادی
اصولاً سبک روم شرقی به تعداد زیاد گنبدها و به کارگیری جزئیات تجملی فراوان شناخته می شود. در معماری بیزانس یا روم شرقی استفاده از گنبدهای زیاد و همچنین موزاییک‌های براق مخاطبین را شگفت‌زده می کند.
معمولاً سبک معماری روم شرقی در قصرهای سلطنتی ، که به جزئیات تجملاتی و خیره کننده،توجه می شده استفاده شده است.. در طراحی این سبک، از سقف‌ها و ستون‌های بلند و همچنین تعداد زیادی گنبد استفاده می‌شد، تا بیننده با دیدن این بنا ها متقاعد شود که فردی مهم، قدرتمند و ثروتمند در این بناها زندگی می‌کند.
البته، علاوه برکاخ ها و بناهای زیادی که با استفاده از این سبک ساخته شده‌اند، کلیساها و مساجد بسیاری هم به این سبک طراحی شده اند. آثار تاریخی و معماری در شهر استانبول نمونه ای از این سبک را نشان می دهند.
تشخیص سبک معماری روم شرقی :
تشخیص سبک بیزانس یا روم شرقی راحت تر از بقیه سبک‌های معماری است. با مشاهده بنا هایی که گنبدهای زیادی دارند و به جزئیات آن توجه زیادی شده و همچنین تجملات فراوانی دارند، به آسانی می توان اظهار داشت که سبک آن بنا، سبک معماری روم شرقی است.
سبک معماری اسلامی
سبک معماری اسلامی سبکی شناخته‌شده در جهان است.و شامل معماری ایران در بعد از اسلام نیز می‌شود. معماری اسلامی از خاورمیانه تا آفریقای شمالی، آسیای مرکزی و اروپای جنوبی گسترش یافته است و در هر بخش از فرهنگ و اقلیم آن منطقه تاثیر گرفته است.
بناهای شاخص سبک اسلامی شامل مساجد، مقبره‌ها و دیگر بناهای مذهبی هستند. البته در بسیاری از بناهای غیرمذهبی نیز مثل کاخ‌ها، خانه‌ها و بناهای عمومی نیز از این سبک استفاده می‌شود. از ویژگی های بارز معماری اسلامی می‌توان به درونگرایی، اهمیت به محارم، حیاط مرکزی، استفاده از هندسه پیشرفته در طراحی پلان و سازه، کاربرد تزئینات اسلیمی و نقوش طبیعی و عدم تصویرسازی از انسان‌ها اشاره نمود. در معماری اسلامی، استخوان‌بندی بنا مهمترین قسمت و تزئین و پرداخت رویه‌های بنا، گیراترین عنصر این سبک به شمار می آید. عناصر معماری جدیدی مانند مناره‌های استوانه‌ای، قوس‌های برجسته، مقرنس، اسلیمی و طاق‌های چندقوسی از ابداعات معماری اسلامی است.
سبک معماری مدرن در بین سبک های دیگر معماری مهمترین نقش را در معماری امروز دنیا ایفا می کند. جنبش مدرن در هنر و معماری، نظام فکری غالب در سده ی بیستم جهان است. و دربرگیرنده ی اصولی مانند انتزاع (ابسترکشن)، تولید انبوه، صنعتی‌سازی، منطق علمی، رد سنت‌ها و عملکردگرایی می باشد.
شعارهایی مثل فرم تابع عملکرد است و خانه ماشینی برای زندگیست ، به خوبی عملکردگرایی و صنعتی‌سازی را به ذهن می‌آورد که دو عامل مهم در سبک معماری مدرن هستند.
اموزه اصول معماری مدرن مثل عملکردگرایی، سادگی و استفاده از فرمهای ساده و رنگهای نود و خنثی در طراحی دکوراسیون داخلی نیز کاربرد دارند.
تاریخچه :
بعد از جنگ جهانی نیاز به ساخت ساختمان هایی به سبک معماری مدرن به وجود آمد. میس ون رو و لوکوربوزیه از معماران مشهور آن دوران بودند. لوکوربوزیه اصول پنجگانه 1.مرتفع سازی 2. روف گاردن 3.پلان آزاد 4.پنجره کشیده و نمای آزاد و 5.استفاده از سقف کنسول را از اصول معماری مدرن می دانست.
به مرور توجه به طبیعت و تندیس گرایی در کارهای لوکوربوزیه و لوید رایت موجب تنوع یافتن احجام مدرن ساده شد.
سبک پست مدرن
اکثر بزرگان دنیای معماری بر این عقیده هستند که معماری پست مدرن در دهه 1960 میلادی متولد شده و عملاً واکنشی است بر نقایصی که در معماری مدرن وجود دارد. نقایصی مثل، یکنواختی، نادیده گرفتن فرهنگ و تمدن منطقه.
سبک معماری پست مدرن تمام ابعادی که سبک مدرن در آن غیر انعطاف پذیر و خشک بود را متحول ساخت.و آن ها را منعطف تر و زیباتر کرد. در سبک معماری پست مدرن گاهی گریزی هم به سبک معماری کلاسیک زده می‌شود.
در سبک معماری پست مدرن عموما اشکال عجیب و غریب در کنار رنگهای شفاف استفاده می شود
سبک معماری پست مدرن از 1960 میلادی تاکنون در طراحی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سبک معماری های تک
نام سبک معماری هایتک (سبک معماری فناوری برتر یا سبک معماری تکنولوژی پیشرفته) از کتاب High-Tech: The industrial style and source book for the home گرفته شده است، هایتک سبکی برای طراحی معماری صنعتی است که در دهه 1970 پدید آمد. سبک معماری هایتک نخستین سبکی بود که عناصر پیشرفته تکنولوژی را با صنعت ترکیب کرد. این سبک معماری به شکل جدیدی از مدرنیسم ظاهر شد و با توسعه ایده هایی که در سبک پست مدرن وجود داشت، در اصول فنی سبک پست مدرن پیشرفت هایی ایجاد نمود.
اکثر بزرگان معماری معتقدند که سبک هایتک پلی بین مدرنیسم و پست مدرنیسم است. البته در سالهای دهه 1980 جدا نمودن معماری پست مدرن از هایتک کار دشواری بود اما به مرور زمان تفکیک این دو سبک از همدیگر آسان تر از شد.
معماری هایتک مثل اینست که یک شخص لباس‌هایش را پشت و رو بپوشد.
در معماری هایتک، همه ابزارها و تجهیزاتی که اصولا در داخل ساختمان و در پس زمینه استفاده می شدند، به بیرون و در بخش نما منتقل گردیده اند.
از مهمترین ویژگی های معماری هایتک، نورپردازی زیاد و استفاده از لوله‌ها و دیگر تجهیزات پیشرفته در نمای ظاهری ساختمان می‌باشد.