معماری پایدار  از جمله تحولات بزرگ در حوزه معماری می باشد که از طریق افزایش بهره‌وری و ایجاد تعادل در استفاده از مصالح وانرژی و همچنین فضای ساخت یا به صورت کلی اکوسیستم  تأثیرات مخرب زیست‌محیطی ساختمان‌ها را به حداقل می رساند.در معماری پایدار سیستم‌های غیرفعال اولویت هستند. چون هزینه‌ها و پیچیدگی، را به حداقل می رساند. معماران از طریق موقعیت‌دهی ساختمان و جای دادن عناصر معماری بر روی آن ، نیازهای انرژی ساختمان را برطرف می‌کنند، آن ها از منابع انرژی تجدیدپذیر و در صورت نیاز منابع سوخت فسیلی  به عنوان مکمل استفاده می‌کنند.  تحلیل محوطه ساختمان (Site analysis) به استفاده بهینه از منابع محیطی مانند( نور خورشید و باد برای گرمایش و تهویه ) کمک می کند.

هر ساختمان باید به گونه ای طراحی شود که بتواند در پایان عمر مفید خود ، منبعی برای ایجاد سازه های دیگر باشد و استفاده از منابع جدید را به حداقل برساند.ا گر چه این اصل ، قابل پیاده سازی در طراحی ساختمانهای جدید است ، ولی اغلب منابع موجود در دنیا در محیط مصنوعی فعلی استفاده می شوند. به همین خاطر ترمیم و بهبود وضعیت ساختمانهای فعلی برای کاهش اثرات زیست محیطی ، اهمیت زیادی دارید حتی به اندازه ایجاد سازه های جدید مهم است . این استفاده مجدد میتواند در مسیر استفاده از مصالح بازیافت شده یا فضاهای بازیافت شده شکل بگیرد، بازیافت ساختمان ها و عناصر درون آنها بخشی از تاریخ معماری است.

در معماری پایدار در بررسی این مورد تنها براساس منابع موجود تصمیم گیری می شود. اگر منابع مورد نیاز برای تغییر یک بنا  از منابع مورد نیاز برای تخریب و بازسازی آن بنا کمتر باشد بایستی از این تغییرات استقبال کرد.

از جمله موضوعاتی که در عصر معاصراز اهمیت بسیاری برخوردار است  مبحث معماری پایدار یا معماری پایا می باشد. که هدف آن ایجاد بناهایی بر مبنای اصول پایداری و صرفه جویی در مصرف انرژی است.

در حال حاضربا افزایش جمعیت روی زمین  حدود سه چهارم انرژی جهان در شهرها مصرف می شود و این موضوع باعث ایجاد بیشترین حجم ازآلودگی در جهان صنعتی شده است.

BIMیا مدل‌سازی اطلاعات ساختمان  به طراحان کمک می کند تا اثرات زیست‌محیطی سیستم‌ها و مواد را  جهت تحلیل تصمیمات مورد نیاز برای طراحی ساختمان‌های پایدار بررسی کنند

معماری پایدار به همه کاربران ساختمان احترام می گذارد.احتمالاً این اصل با آلودگی ناشی از تغییرات اقلیم جهانی و تخریب لایه ازن ارتباط کمی دارد . اما در معماری پایدار برای تمامی منابع مشترک در ساخت یک ساختمان کامل احترام قائل می شود و انسان را نیز از این مجموعه جدا نمیداند. همه ساختمان ها به وسیله انسان ساخته می شوند اما فقط در بعضی از سازه ها حقیقت حضور انسان محترم شمرده می شود، این در حالیست که در بعضی دیگر برای رد دستاورد انسانی در فرآیند ساخت تلاش می شود.در ژاپن در برخی از پروژه ها از ربات ها برای ایجاد و طراحی ساختمان ها استفاده می شود ، کارآیی مؤثر ربات در خصوص یک پروژه ، با اجرای یک وظـیـفـه خـاص منجر به نتیجه می شود که امکان تکرار آن به دفعات وجود دارد. اما انسان درمقایسه با یک ربات، به عنوان معمار می تواند بر مهارت ها و هوش خود بر انجام تعداد بسیاری از کارهای نامرتبط حتی اعتماد کند.